Archiwum miesiąca: luty 2013

Konstrukcja portfela inwestycyjnego

Inwestowanie jest to wyrzeczenie się bieżącej konsumpcji na rzecz przyszłych i niepewnych korzyści, zatem portfel inwestycyjny traktuje się jako zbiór wszystkich aktywów zakupionych przez inwestora, które w jego mniemaniu mają w przyszłości zwiększyć swoją wartość i zostaną wtedy sprzedane po cenie wyższej od ceny zakupu. W ten sposób inwestor liczy na zrealizowanie zadowalającej go stopy zwrotu, która zwana jest wymaganą stopą zwrotu.

Dobrze zbudowany portfel powinien zapewnić inwestorowi atrakcyjną stopę zwrotu przy możliwie najniższym poziomie ryzyka. Ważne jest także aby w portfelu znalazły się aktywa płynne, które można w razie potrzeby szybko zamienić na środki pieniężne. Daje to poczucie bezpieczeństwa i zapewnia komfort w razie nieprzewidzianych kłopotów finansowych. Konstruując własny portfel inwestycyjny należy wziąć również pod uwagę okres inwestowania. Wśród naszych inwestycji powinny znaleźć się zarówno aktywa krótko- jak i długoterminowe. Inwestycje krótkoterminowe wiążą się ściśle z aspektem płynnościowym, gdyż zapewniają bieżący dostęp do kapitału.

Często pomijanym czynnikiem, który również ma wpływ na dobór aktywów do portfela jest wiek inwestora. Aktywa charakteryzujące się wyższym ryzykiem (a co za tym idzie wyższą oczekiwaną stopą zwrotu) nie powinny się znaleźć, a przynajmniej nie w przeważającej ilości, w portfelu osoby w podeszłym wieku. Inwestor taki (emeryt lub osoba zbliżająca się do wieku emerytalnego) powinien zdecydowaną większość swojego portfela inwestycyjnego przeznaczyć na aktywa o niskim ryzyku, najlepiej przynoszące okresowe stałe przychody, np. obligacje skarbowe. Zaś osoba młoda, która dopiero weszła na rynek pracy nie powinna inwestować zbyt zachowawczo, gdyż będzie miała czas, aby odrobić ewentualne straty poniesione na ryzykownych instrumentach. Dodatkowo, inwestując w tak ryzykowne i charakteryzujące się wysoką stopą zwrotu instrumenty jak akcje, młoda osoba ma możliwość osiągnięcia dochodów, które zapewnią jej możliwość założenia i utrzymania rodziny.

Co to jest portfel inwestycyjny?

Portfel inwestycyjny jest to zbiór wszystkich aktywów posiadanych przez inwestora, traktowanych jako lokata majątku. W skład portfela mogą wchodzić zarówno aktywa finansowe, jak i niefinansowe (rzeczowe).

Do aktywów finansowych można zaliczyć: gotówkę (również jako wkłady bankowe płatne na żądanie), lokaty w bankach, obligacje i inne instrumenty dłużne (np. bony skarbowe), akcje, prawa poboru, prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, listy zastawne, udziały w spółkach niepublicznych, jednostki uczestnictwa w otwartych funduszach inwestycyjnych, certyfikaty inwestycyjne, instrumenty pochodne (opcje, kontrakty terminowe).

Do aktywów niefinansowych należą: nieruchomości, antyki, dzieła sztuki, kamienie szlachetne, złoto, ekskluzywne alkohole, a także tzw. soft commodities czyli kakao, pszenica, soja, kukurydza, kawa, bawełna czy cukier.

Portfel inwestycyjny jest pojęciem bardzo szerokim. Zawiera on w sobie różne rodzaje aktywów, które różnią się między sobą poziomem płynności, ryzykiem inwestycyjnym oraz poziomem uzyskiwanych dochodów. Z uwagi na tak duże zróżnicowanie portfela, niezbędna jest jego okresowa przebudowa związana ze zmieniającymi się warunkami na rynku. W okresie hossy większą część swojego portfela powinno się przeznaczyć na akcje, natomiast w czasie spowolnienia gospodarczego większość środków należy lokować w aktywa bezpieczne, czyli np. obligacje skarbu państwa.

Alternatywą dla portfela inwestycyjnego składającego się z wielu instrumentów finansowych jest jednostka uczestnictwa w otwartym funduszu inwestycyjnym. Dzięki temu można kupić cały pakiet wielu instrumentów finansowych nabywając tylko jedną jednostkę uczestnictwa. Pozwala to inwestorowi ograniczyć koszty transakcyjne ze względu na efekt skali, jednak musi on ponieść koszty zarządzania.