Archiwa tagu: budowa porftelfa

Zasady zarządzania portfelem

Dodaj komentarz

Zarządzanie portfelem inwestycyjnym jest tylko z pozoru proste. W praktyce pojawiają się pewne problemy, którym stawić czoła musi każdy inwestor. Istnieją trzy fundamentalne zasady zarządzania kapitałem, których przestrzeganie pozwoli na efektywne zarządzanie portfelem i realizację ponadprzeciętnych stóp zwrotu. Są one następujące:

  • Realizuj małe straty i pozwól zyskom rosnąć – jest to jak najbardziej oczywista zasada, jednak wielu inwestorów popełnia błędy utrzymując zbyt długo stratne pozycje z nadzieją, że trend się odwróci, albo zamykając zbyt szybko pozycje przynoszące zyski. Należy odstawić na bok emocje i posłużyć się chłodną kalkulacją oraz realizować przyjęte na samym początku założenia w jaki sposób będziemy inwestować (za każdym razem powinno się reagować na ustalone wcześniej sygnały wejścia i wyjścia)
  • Nie pozwól by zysk zmienił się w stratę – niezmiernie ważna jest dyscyplina w zamykaniu pozycji, które zaczynają przynosić stratę. Jeżeli inwestor działa pod wpływem zbyt silnych emocji lub nie chce zamykać pozycji, ponieważ według jego przewidywań za chwilę trend odwróci się na korzystny, powinien postawić stop lossy, które automatycznie zamkną stratną pozycję
  • Nie ryzykuj całego kapitału (ani dużej części) w jednej transakcji – często popełnianym błędem jest zawarcie transakcji pochłaniającej znaczny kapitał inwestora. Jest to posunięcie bardzo ryzykowne, gdyż nie stosując dywersyfikacji narażamy się na znaczne wahania wartości naszego portfela. Innym niebezpieczeństwem jest fakt, iż chcąc zamknąć bardzo dużą pozycję, nie zostanie ona zamknięta w jednej transakcji tylko w kilku po różnych kursach ze względu na jej wielkość.

Stosowanie się do powyższych trzech podstawowych zasad zarządzania portfelem inwestycyjnym pozwoli na ograniczenie strat, gdyż inwestor jedynie nad nimi może mieć kontrolę. Zawierając na rynku wiele transakcji najważniejszą rzeczą nie jest to, aby zawrzeć więcej transakcji zyskownych niż stratnych, lecz najważniejsza jest wielkość tych transakcji. Nie powinno się dopuścić do sytuacji, w której mimo większej ilości transakcji zyskownej nasz kapitał się zmniejsza, bo nie potrafimy w porę ciąć strat.

Budowa portfela

Dodaj komentarz

Dobrze zdywersyfikowany portfel inwestycyjny powinien zawierać, oprócz ryzykownych aktywów takich jak np. akcje, również instrumenty wolne od ryzyka. Pozwalają one zabezpieczyć portfel przed znacznym spadkiem jego wartości. Zapewniają tym samym komfort psychiczny, wynikający z poczucia bezpieczeństwa przed utratą całego majątku. Do tego typu instrumentów zalicza się bony skarbowe oraz obligacje skarbowe. Czasem do tego grona włącza się również depozyty bankowe, jednak nie są one tak bezpieczne jak wyżej wymienione instrumenty. Powodowane jest to tym, iż bank jako podmiot działający na wolnym rynku może upaść, podobnie jak inne firmy, niedziałające w sektorze finansowym.

Istnienie aktywów wolnych od ryzyka uwzględnia również teoria portfelowa. Zgodnie z tą teorią portfel rynkowy, który ma symbolizować cały rynek i jest złożony wyłącznie z akcji, można połączyć z portfelem instrumentów wolnych od ryzyka. W wyniku tej operacji stopa zwrotu z tak skonstruowanego portfela będzie niższa niż stopa z portfela rynkowego. Jest to „koszt”, który należy ponieść w zamian za poczucie bezpieczeństwa. Oczekiwana stopa zwrotu z portfela zawierającego zarówno akcje, jak i aktywa pozbawione ryzyka równa jest średniej ważonej stopie zwrotu z portfeli będących jego składowymi.

Wg teorii portfelowej prosta w układzie dochód-ryzyko przechodząca przez punkty odpowiadające aktywom wolnym od ryzyka oraz portfelowi rynkowemu, wyznacza zbiór kombinacji portfeli efektywnych jakie można uzyskać poprzez manipulowanie udziałami danych aktywów. Portfele efektywne charakteryzują się następującą właściwością:

  • Mają najwyższą stopę zwrotu przy danym poziomie ryzyka, albo
  • Mają najniższe ryzyko przy danej stopie zwrotu.
  • Wspomniana prosta nazwana została CML, czyli linią rynku kapitałowego. Wynika z tego, iż oczekiwana stopa zwrotu z portfela efektywnego jest liniową funkcją ryzyka tego portfela.
  • Stopą zwrotu wolną od ryzyka jest najczęściej oprocentowanie bonów skarbowych, 10-letnich obligacji skarbowych lub depozytów na międzynarodowym rynku bankowym (LIBOR, WIBOR, EURIBOR).